De ethiek van het verbond heeft plaatsgemaakt voor de ethiek van het contract.
Oftewel: Onvoorwaardelijkheid heeft plaatsgemaakt voor voorwaardelijkheid en het moeten voldoen aan allerlei voorwaarden.
Edit: Het gaat hierbij om onze maatschappij. Ik denk dat het te maken heeft met een verschuiving van normen en waarden door de jaren heen. Mensen durfden vroeger een verbond aan te gaan terwijl er nu veel vaker sprake is van een contract. Je ziet dit heel duidelijk terug in huwelijken en het scheidingscijfer.
In het hoorcollege werd voor mij heel duidelijk in een zin beschreven waar ik me eigenlijk al veel langer enorm over frustreer. Ik word enorm verdrietig van de voorwaardelijkheid in allerlei relaties en (alweer) bovenal in huwelijken.
Ik wil een verbond aangaan waarin scheiden geen optie is. Maar ook in andere realties wil ik mensen niet afschuiven als ze niet aan mijn voorwaarden voldoen.
dinsdag, november 28, 2006
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
4 opmerkingen:
hooii!
hoe is het ermee?
pfff.. als ik alleen al die quote zie denk ik dat ik die 4 jaar SPH nooit vol zal houden..
kusje!
'k moest er ff over nadenken...
't duurde ff...
maar volgens mij klopt ie!!!
Volgens mij klopt ie alleen soms iets te erg...
Maar het leven blijft ondanks dat wel heel erg leuk!!!
X zusje
maar bedoelen ze dan in de maatschapij of in het christendom?
Want is de ethiek van de maatschappij niet altijd de ethiek van het contract geweest?
Volgens mij heeft deze tweedeling altijd bestaan en heeft het meer te maken met je normen en waarden dan een enorme verschuiving door je jaren heen. Dus ben wel benieuwd hoe het precies wordt bedoeld!
liefs
En dat terwijl ethiek niet gaat om het recht nemen of krijgen, maar om anderen tot hun recht te laten komen. Althans, zoals God het ooit heeft bedacht.. Hij sloot een verbond met Zijn volk, bleef trouw en kleurde/bepaalde daarmee de humaniteit.
Maarja, als God er niet meer toe doet..
Een reactie posten