zaterdag, mei 07, 2005

Brug

Die brug
Tussen de kinderspeeltuin en de grote boze volwassenwereld
Elke dag een stap verder
Tot je er in moet stappen
Is het een brug?
Of gewoon een weg.
Die begint en nooit meer ophoudt
Vermoeiend
Houdt volwassen worden ooit op?
Vind ik ooit die rust?
Ik gok van niet
Meestal kan ik er mee leven
Is het spannend
Een uitdaging
Maar soms snap ik het even niet meer
Was het maar een brug
Dan hield ie ooit op
Maakt ook niet uit
Ik maak de weg wel mooi
Met al die herinneringen
En momenten
En niet te vergeten
De toekomst die er ook nog is
De momenten die komen gaan
Waarvan ik weet dat ze komen gaan
Maar nog niet weet hoe ze zijn zullen
Dromen
Gepost door op

6 opmerkingen:

Petite Marguerite zei

hihihihihihihihi
mijn bruggentheorie word alom verspreid!!
we komen er wel!!

liefs je buurmeisje

8:09 p.m.
nikA zei

Maar op een weg kan je een richting kiezen, op een brug niet :)

1:23 a.m.
Anoniem zei

Een weg is mooier, heb je heerlijke bermpjes, mooie vergezichten.....

8:03 p.m.
Mirjam zei

Later als jij groot bent, weet je nog? Zolang je dat nog zegt, ben je nog niet 100% volwassen...
Maar de vraag is... Wordt een mens wel volwassen? Want wat is dat eigenlijk?
Naar mijn idee een stadium met een naampje... Meer niet...
Wat te doen op deze weg of brug: Jezelf blijven, tijdens al die momenten, en de weg bewandelen met de mensen om wie je geeft en die om jou geven...
Je niet zorgen maken of je al volwassen bent, maar gewoon vertrouwen dat de weg goed is, en ooit, aan het einde zal eindigen op de allermooiste plek en je zegt: I've made it!

11:47 p.m.
nikA zei

Misschien moet de weg zelf al de allermooiste plek zijn. Bij elke stap die je zet genieten van wat er nu weer om de hoek komt.

10:07 a.m.
Lynn zei

wow, pes, you are a writer....

2:35 p.m.

Een reactie posten

Abonneren op: Reacties posten (Atom)